Günce Hayal Kırıklığı...

    Bir kaç gündür sunumda bulunuyorum insanlara...Saatlerce konuşuyorum ve o an tek istediğim konuşmalarımı dinleyebilmek...Nolur birileri kayıt etse de oturup dinleyebilsem diyorum...Olabildiğince somutlaştırıyorum düşleri,verdiğim örnekler iştah açıcı...Bu kadar yoğun konuştuğum zamanlarda bir çok şey çıkardı dilimden aklımda kalanların eksiltilmişi olarak...Şimdi çıkacak her kelimeden korkuyorum her sözü özenle seçmeye çalışıyorum...Olabilecek en kötü şey olmuşken, Olabilecek en kötü eylem ile yargı ile tekrar yüzleşmek istemiyorum...Aslına bakarsanız bu çokta önemli değil önemsediğim bir durum değil fakat sırtımda yarası taze olan hançer bir daha yüzünü gösterdi...Nedendir bilmem zihinsel acı hiç farkında olmasam da belli etmemek için sırıtsam dahi biyolojik yapıma da yansıyor...Yakın olan veya yeni gören tanıyan biri dahi fark edebiliyor bunu...Gün erken bitti dönüş yolunda bir rüzgar bir melodi takıldı tenime...Hava soğuk olmasına rağmen inip yürüdüm rüzgara karşı; hiç yürümediğim yürüyenleri izlediğim yerde...Kesik kesik esen rüzgar  zaman zaman tüm şiddetiyle geçmek istedi içimdem...Adımlarımı ağırlaştırdı kaşlarımı çatıp üstüne üstüne gitmek isterken küçük küçük kesikler atarcasına alnıma dokunuşları direnme diyişleri...Zaman zaman yön değiştirip aldatmak istedi, sağımdan gelerek dengemi kaybettirmeye çalıştı...Onun benimle dansı benim onunla mücadelem en sevdiğim ve heyecanla dinlediğim hikayeler kadar tatlıdır...Gün ortasında gök kararmaya meyilliyken güneş zaman zaman yüzünü gösterdi rüzgara eşlik etti bu melodide...Bütün bu yazının sonucu nereye varacak sorusu uyandıysa zihniniz de sadece "hayal kırıklığı"...Her zarar vermek isteyen biraz daha güç kattığını anladığı zaman belki sendeleyebilirim...
Güne eşlik eden melodi "Candan Erçetin - Ben Kimim"

Yeni Yazılar E-Mail Adresinize Gelsin!