30 Kasım 2011 Çarşamba

Yaşam'dan AnLamLar...

Gel gelelim sana şahsıma ait sayfam....Yok be birader bize ait hiçbir şey yok boş bir yaprak sayfası dahi yok!!!Herşey çok kötü gidebilir, zaman size en kötü anları yaşatabilir, tanrı ellerini sizden çekmiş olabilir, belkide şeytan sizden ellerini çekmiş olabilir...Maddi manevi herşeyden uzak tek bir şeye yaklaşırsın bir surete veya bir cisme inanırsın, tüm benliğini sonsuzluğa, ateşe atarcasına inanırsın...Kim diyebilirki ben böyle bir anı yaşamadım...tüm hayatımı gözler önüne sersem anımsayacaklarım bir sabah alakasız bir yerde iki simitle yaptığım kahvaltıdır, yalnız yapılan bir seyahetten ziyade başı omsumda uykusuz meşakkatli bir okadarda tatlı bir seyahattir, peki daha neler var bilirmisiniz...Ah anlatmakla bitmez içimdeki çoşkuyla dinleseniz belkide bir film yapasınız gelir...aslında sıradanır herşey, herkes için olağan şeylerdir...Fakat kaç kişi bunun farkındadır...Kaç kişi hayatına bunlar anlam olara yüklemiştir...Bir insan size şunu söyleyebilirmi ''benim için hayatın anlamı onunla çay içip simit yediğim bir kaç kısıtlı zamandan ibarettir''...Kusura bakmayın göt ister bunu söylemek...Yaşarsınız ama yediremezsiniz neden ? gururlusunuz neden ? siz bu duruma düşecek adammısınız neden ?sizinde karakteriniz var...Nedenini ben söyleyeyim mi ? size ait olan hiç birşey yok...siz eşinizi sevdiğinizi kendinizi size ait sanırsınız...Asla böyle birşey yoktur sizler sembolsünüz size bağladıklarınız sahiplendiklerinizde birer sembolden ibaret...Kişi derki aman aman ben gittim adam mahvoldu veya size dersinizki lanetolsun gitti bok oldum...Yok öyle birşey yaşamı yüklediğiniz anlmlarla varedersiniz...Kişilerinizide bu şekilde varedersiniz her birey bir anlam teşkileder ve sizdeki eksik bir duyguyu yüklü bir şekilde hayatınızda varolur...Anlamları ve kişileri sizler ihtiyaçklara ve eksiklere göre varedersiniz...Çocuk dahi bu nedenle yapılır...sonuçta herşey bireyin çıkarları doğrultusunda oluşur...aşık olduğunuz insanada siz aşık olmuşsunuzdur o sizi aşık etmemiştir...eksikleri yüklemiş ve varetmişsinizdir.Durum bundan ibaret...Şunu herkes kabuletmeli çıkarcı beş para etmez varlıklarız...İnsanların kanını emen yaratıklardan farkımız yok...Tüm dünyamız eksik kalan anlamlarımızı duygularımızı egolarımızı yüklediğimiz insanlardan ibaret...Biri eksildiği zaman yaşadığımız yıkım ise o insanı kaybetmemizden değil ona yüklediğimiz anlamı kaybetmemizen kaynaklı...Sevgiliniz gider dünya biter sizin için yaşam biter...Giden sevgilimidir sevgiliye yüklediğiniz anlammıdır...İyi düşünün aynı duyguları bir başka kişiye yüklediğinizde kişi bunları kaldırabilecek kapasitedeyse dönüp geriye bakmazsınız bile...Kimi kandırıyoruz...Sadece Kendimizi!!!Sıkıldım yeter bu gecelik...eyw...

24 Kasım 2011 Perşembe

Kayıp KimLikLer...


   Tüm elde edilenlere rağmen insan mutsuzdur...Tüm ulaşmak istenilene ulaşılsa dahi her güzelliğin perdesi aralanınca ardında hüzün, mutsuzluk, acı veren entrikaların yıllardır yaşanmamış bir evin duvarlarına sinmiş yalnızlık gibi mutlulukları sarmaladığını biliriz...Küçük küçük mutluluklar, tebessümler, sevinçler, neşelenmeler çalarız insanlardan.Fakat hiçbiri içimizdeki o uçsuz bucaksız boşluğu dolduramaz...Mutluluğun yalın saf temiz olduğu tek an şevkatin bedenimizi yüreğimizi tüm benliğimizi ruhumuzu okşadığı andır...Bir sevgilide annede arkadaşta dostta belkide hiç tanımadığımız görünce içimizi kıpırdatan bir yabancıda yaşadığımız çocukluk, şevkat ulaşmayı planladığınız düşlerinizin ötesinde bir mutluluktur...Adeta büyülü bir kalkan gibidir tüm benliğiniz ruhunuz sonsuzlukta dans edercesine özgür ve bir okadar da güvendedir...Ne kadar çaba sarf ederseniz edin yoksun olduğunuz bu duygu tüm mutsuzluğunuzu gözler önüne serer ve asla saklayamazsınız kendinizden...Bu yokluk içinde ve bu reddedemediğimiz varlık içinde tamamen tuhaf sizinle alakasız hareketler sergilersiniz gün bittiğinde kendinizi izler ve garipsersiniz, düzeleceğini düşünür ve hep o günü o anı hayal edersiniz...Kendinizce düşler yaratıp bu düşlere anlamlar yükler ve bunun  hayaliyle geçen tüm saçma sapan zamanı geçiçi bir süreç olarak düşünür durumdan bu şekilde kurtulursunuz...Sorun hiçbir şekilde çözülmeyecektir düşler gerçekleşse dahi bu saçma sapan size ait olmayan davranış ve tutumlardan kurtulamazsınız...İnsanların mutluluklarını alıp gün içinde harmanlayıp kendinize malederek zamanı geçirmeye devamedeceksiniz...Çünkü bunların hiç biri size ait değil, bu siz değilsiniz gün sizin gününüz değil...Bir düşünün günde kaç defa gülümsemek zorunda kalıyorsunuz, kaç defa mutlu görünmek zorunda kalıyorsunuz...Günün tamamı...Size ait olanla yaşamadıkça kurduğunuz ev, araba, iş, seyahat vs her neyse hiç biri mutluluk getirmeyecektir...Şevkati bulmadıkça yaşamadıkça bunların hiç biri mutluluk vermeyecektir...Samuel Johonson'un söylediği gibi ''İnsanların çoğu kez yanlış ve tuhaf hareketlerde bulunmaları, benzemedikleri insanları taklit etmeye kalkışmalarından olur'' bu hareketleri yapan insanlar benlik duygusundan mahrum kendilerine ait olmayan bir karakter ortaya koyarlar ve taklit ettikleri insanların hayatını yaşamaya çalışarak bocalama sürecinden bir türlü kurtulamazlar...Dengesiz, tutarsız, kimliksiz bir yaşam sürerler ve mutlu oldukları anda mutsuzluklarını görürler takip ettikleri mutsuzdur, mutsuz oldukları anda mutluluğun zirvesinde sanırlar fakat dipsiz kuyuda yol almaktadırlar...Henüz geç değil kayıp kimliğinizi bulun!!!


16 Kasım 2011 Çarşamba

Öylesine...

   Aralanmış kapılar tüm çabalara rağmen ancak aralanabilmiş kapılar...Kapanmaya mahkum kapılar.Ağlamaklı haller ne güzeldir ağlayan insan içindeki sızıyı hafifletir, ağlayamayan savurur öfkeye çevirir...Tam ortasında bir his vardır gözler dolar hüzün ve öfke karışımı birşey yaşanır, en güçlü en zayıf an birbirine karışır...Zayıf görünmemen gerekir içindeki acıya da daha fazla direnemezsin...Tam analmıyla bırakmazsın kendini yarım kalırsın aslında en tatlı çelişkidir bu.


12 Kasım 2011 Cumartesi

Toplum

    Toplum; İnsan namına her şeyi yok eden kişiye özgü kimlikleri reddeden benlik bilinciyle hareket eden özgür düşüncenin varolmadığı kişinin kimliğini bulmasına izin verilmeyen insan grubu....Tüm stratejik zihinsel akılsal mantıksal düşsel ve düşünsel varlıkların doğruları arasında en boktan konumda olan durumdan ibaretsin...Toplum olmayan beni yansıtansın ve bazen bendeki beni kaybedensin...Sen ve senin kuralların senin kimliklerinle dolaşmak veya senin kimliklerinden dolayı benim bir kimliğe bürünmüş olmam benden habersiz...Komik bir trajedi bu ve sende kendine gülüyorsun...Akıl mantık zeka kabiliyet yetenek düşünme yetisi bunların hepsi ortak fikir ortak olumluluk iken sen bunları reddeden tek varlıksın ve kendi dışkısı içinde kaybolmaya mahkum tek varlıksın...tüm bunları savunurken tüm bunları reddedensin...kafam güzel ve ne hikmetse senden girdim mevzuya...aslında temelde senden girmememin nedenleri var ama sen sonuçsun daha doğrusu asıl sebep neden sensin....bir insan gelenekçi ise neden sensin, bir insan yenilikçi ise neden yine sensin her durumda kontrol altına alan ve kısıtlayan SEN sin...Bende mağdurlardan biriyim aynı zamanda senin bu alçakça tavrınıda görenlerdenim...Ben sana söylenmezdim ses  edecek kadarda muhatab almazdım, bukadar söylenip ettiysem elbetteki nedeni var...Tüm bunları bilen gören ve seni kınayan beni anlaması gereken ayrılıkçı reddeden zihniyetlerle örtüşememektir nedeni...düşün artık nasıl bir ağ ördüğünü seni lanetolası PİÇ!!!Ama direniş herzaman varolacaktır...Bunuda o lanetolası kafana sok!!!Nedenmi sen kalıplar yaratırsın biz balyozlarla yıkarız sen duvarlar örersin biz duvarlarına işeriz....bu iş böyle yürür gider...Galip mi elbetteki olamaması gereken...Herşey bir galiple son bulursa hiçbirşeyin anlamı kalmaz etki tepki meselesi...Tanrı tek taraflılıktan sıkıldığı ve doğruluğunun ıspatlanması için şeytanı varetti şeytansız bir tanrı HİÇTİR!!! Sen toplum gelenkçi yaklaşım kurallar ve kısıtlamalardan ibaret mahlukukat bensizbir HİÇ sin kıymetimi BİL!!!

6 Kasım 2011 Pazar

Karanlık

    Kan kırmızısı gök yüzü…Tanrı şeytan çatışmasının son demleri, susku’nun kaos’unda buğulu bir atmosfer, belkide atmosfersiz bir düyna…İşte ilişkimizi böyle tanımlıyorduk…Nefes almanın verdiği ölüm korkusunu, suyun dibinde boğulmak üzere olan bir adamın yüzeye çıkması gibi her an tadıyorduk…Süphe dolu bakışların saniyede binlerce defa sorgulamasına maruz kalan beyin ve etkisi altındaki ölmek üzere olan -40 derecedeki bir ceylanın son nefeslerini tedirgince tüketmesi gibi soluklanıyorduk…
    Bir an olsun bu duygudan kurtulabilmek için ortamdan kopuk kendine bir tarz edinmiş sıkılmışlığı örtpas edecek tavla, çin daması, hafıza oyunu hatta iki kişilik pokeri icat edersiniz…Korkunuz, korkularınız dan kaçmak için basit çözümlerle soluğunuzu kontrol altına almaya çalışırsınız…Zihninizde dalgalananlar sadece size ait olursa durum kontrol altına alınabilir, fakat iki kişinin zihninde aynı dalgalanmalar söz konusu ise kontrol altına aldığınız soluklarınız aslında hayattan alabileceğiniz son nefeslerdir…Tanımlar, tanımlamalar, çözümler, sonuca giden tüm yollar, kazanılan zaferler, kaybedilen savaşlar tamamı yanılsamalardan ibarettir…Sorunu bulup çözdüğünüzü sanırsınız fakat sorun varolan bir zihin ise onu imha etmekten başka bir çözüm söz konusu değildir...Zihin antivürüs programlarını satmak için virüs üreten antivirüs şirketleri gibi sorunu çözer ve yeniden sorun yaratır sonuç olarakta çözmekle bitmeyeceğine inandığı sorunlar zincirinin içinden sıyrılamaz ve seçenekleri daraltmak zorunda kalır…İşte o an beyin bünye herşey iflasetmiş kişi kendinden sıyrılmış benliğini şeytan ile tanrının arasına atmış kimin kapacağına bakakalmıştır sadece…Basit bir sistemi kabullenmeyip sıyrılmaya çalışan fakat zihninin yarattığı karmaşık görünümlü basit sisteme yenik düşmüştür…Dejavu görmeye başlar…Sürekli tekrarlar bünyeyi yorar nefes alamaz bir hale gelir beden hislerde...Aksine zihin çalışmakta ve sürekli çatışmaktadır...Buda Zihni aktif tutmakta ve üretken kılmaktadır...Çatışma, sorun, problem, ikilem, tüm kapıların kapanması ve var olan sizden bağımsız gelen ve sizden giden tüm sorgulamalar düşünceler düşsel öğeler zihninizi aktif kılar...Bunlardan korkmayın ve kaçmayın...Eğer çatışma yok ise tam bir uyum vardır...Tam bir uyum var ise artık düşünmenize, sorgulamanıza, reddetmenize, karşı gelmenize, size ait olanı ortaya çıkarmanıza gerek yoktur...Zaten sizde YOK'sunuzdur...