Yinelem...

      Yinelem...Evrene karışıp varolman gereken tüm boyutları sınadığın halde yansıyan suretine acınası bakışlar atıyorsan tanrı düşmüş demektir...Tanrı terkettiğin karanlığında yalnızlığında usulca seni beklemekte küçük bir çocuğun olan bitenden habersiz oyuncaklarıyla oynar gibi suskuda beklemektedir...tatmin edemeyen karışıp sınamak istediğin evren mi yoksa sensizliğin mi...kendini dinleyebildiğin kendinden yansıyanı görebildiğin yer karanlığın karanlığında varettiğin düşlerin gerçeğin ta kendisi...Hoşbulduk karanlığım, benliğim...

Yeni Yazılar E-Mail Adresinize Gelsin!