Çocuksu PiçLer...

   Bazen bazı şeyleri yapmak zorunda bırakılırız...Kimi zaman farkında oluruz kimi zaman farkına dahi varmayız sadece yaparız...Çok sonra farkına varırız, bu saçmalığı yaparken nasıl bir psikolojideydim diye...Akıllı, zeki, düşünen varlık ilan ettiklerimizin basitliklerini keşfederiz...Sırf huzur uğruna sustuklarımızı konuşmaya başlarız; konuştukça ne safsatalar ne basitlikler çıkar ortaya...Zaman her şeyin ilacı derler...Zaman anlamlandıramadığımız yada anlamından kaçtığımız yada kulağımıza çalınan doğru yanlış her ne varsa sadece suskunluğu dinlemek adına düşünmekten kaçındığımız gerçekleri düşünme evresine vesiledir...Yaşamımın tüm anları anlamlı kılınmıştır...Öyle bir zaman dilimi var ki kayıp zamandır benim için...Basitliklerle safsatalarla düşüncesizce hiç yere harcanmış zamandır...Dünü reddedip bilememişim yanılmışım demek bir erdem ise bir üstünlük ise gurur duyulacak bir durum ise bende bilememişim...Basitlikleri sahtekarlıkları ezik karakterlerin çırpınışlarını, rezilliklerini, görememişim...Tüküreyim sizin saçmalıklarınıza be üç yaşında çocuktan zerre kadar farkınız yok...Nasıl bu kadar tespit edilebilir basitleşebiliyorsunuz...Yeni nesil çocuklar dahi sizden sağlam rol kesiyor...Bu neye benziyor biliyormusunuz ? Hırsızlık yapan bir adamı yakalarsınız sen çaldın dersiniz hayır ben çalmadım der yalanlar kanıtınızın olmadığını düşünür defalarca yalanlar ve siz kamera kayıtlarını açarsınız...Herşey ortadadır artık yalanlayacak birşey yoktur...Çocuk karakterli insanlar kayıtları izlemesine rağmen hala yalanlarlar ya...off of...Evrendeki evremde ölüm de dahil benden uzak olmasını istediğim ve uzak durması gereken insanlar vardır...Sınırlı sayıdadır bunlar...Sorsanız kendilerini bilirler...Bilmeyenlerde bilsinler...öğrensinler...öğretirim!!!

Yeni Yazılar E-Mail Adresinize Gelsin!